دانلود مقاله بررسی‌ میزان‌ اثربخشی‌ پروژه‌های‌ انتقال‌ یافته‌های‌ تحقیقاتی‌ و عوامل‌ مؤثر بر آن‌ با word دارای 41 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد دانلود مقاله بررسی‌ میزان‌ اثربخشی‌ پروژه‌های‌ انتقال‌ یافته‌های‌ تحقیقاتی‌ و عوامل‌ مؤثر بر آن‌ با word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه دانلود مقاله بررسی‌ میزان‌ اثربخشی‌ پروژه‌های‌ انتقال‌ یافته‌های‌ تحقیقاتی‌ و عوامل‌ مؤثر بر آن‌ با word

چکیده

مقدمه

فرضیه‌های پژوهش;

اهداف پژوهش;

مواد و روشها

نتایج و بحث

مقایسه دو گروه کشاورزان همکار و غیر همکار پروژه‌ها

مقایسه پروژه‌های انتقال یافته‌ها از نظر برخی از متغیرها

همبستگی بعضی از متغیر‌ها و ویژگی‌های کشاورزان مورد مطالعه با میزان عملکرد گندم آبی

تحلیل رگرسیون

منابع‌

بخشی از منابع و مراجع پروژه دانلود مقاله بررسی‌ میزان‌ اثربخشی‌ پروژه‌های‌ انتقال‌ یافته‌های‌ تحقیقاتی‌ و عوامل‌ مؤثر بر آن‌ با word

1- اقبالیان‌، پری‌، (1381)، بررسی‌ مقایسه‌ای‌ میزان‌ موفقیت‌ برنامه‌های‌ انتقال‌ یافته‌های‌ تحقیقاتی‌ ازدیدگاه‌ کارکنان‌ ترویج‌ مجری‌ طرح‌ها، پایان‌ نامه‌ کارشناسی‌ ارشد، دانشگاه‌ تهران‌

2- سوان‌ سون‌، برتون‌ و دیگران‌ (1381)، بهبود ترویج‌ کشاورزی‌، ترجمه‌ غلامحسین‌ صالح‌ نسب‌،انتشارات‌ معاونت‌ ترویج‌ و نظام‌ بهره‌برداری‌، وزارت‌ جهاد کشاورزی‌

3- کرمی‌ دهکردی‌، اسماعیل‌، (1377)، گرایش‌ محققان‌ پیرامون‌ مشارکت‌ با کارکنان‌ ترویج‌ کشاورزی‌،پایان‌ نامه‌ کارشناسی‌ ارشد، دانشگاه‌ تربیت‌ مدرس‌

4- کرمی‌، عزت‌ ا;، (1371)، «نیاز به‌ نظام‌ تحقیقات‌ و ترویج‌ مزرعه‌ای‌ در ایران‌»، مجموعه‌ مقالات‌ششمین‌ سمینار علمی‌ ترویج‌ کشاورزی‌ کشور، انتشارات‌ سازمان‌ تحقیقات‌، آموزش‌ و ترویج‌ کشاورزی‌

5- کلانتری‌، خلیل‌ و مجید میرگوهر، (1382)، «بررسی‌ عوامل‌ مؤثر بر سطح‌ و میزان‌ کاربرد دانش‌ فنی‌و نقش‌ آنها در عملکرد زراعت‌ گندم‌»، فصلنامه‌ اقتصاد کشاورزی‌ و توسعه‌، شماره‌ 40

6- کلانتری‌، خلیل‌، (1382)، پردازش‌ و تحلیل‌ داده‌ها در تحقیقات‌ اجتماعی‌ – اقتصادی‌، نشرشریف‌

7- کمیته بازنگری‌ طرح‌های‌ تحقیق‌ ترویجی‌ و انتقال‌ یافته‌ها، (1377)، دستورالعمل‌ برنامه‌های‌ انتقال‌یافته‌ها، سازمان‌ تحقیقات‌، آموزش‌ و ترویج‌، وزارت‌ کشاورزی‌

8- محمدزاده‌، جبرئیل‌ و حسن‌ صدیقی‌، (1382)، «بررسی‌ پیوندهای‌ حرفه‌ای‌ بین‌ محققان‌ وکارشناسان‌ ترویج‌ در نظام‌ دانش‌ و اطلاعات‌ کشاورزی‌»، فصلنامه‌ اقتصاد کشاورزی‌ و توسعه‌، شماره‌ 40

9- موحدی‌، رضا، (1377)، بررسی‌ اثربخشی‌ طرح‌های‌ تحقیقی‌ ترویجی‌ از دیدگاه‌ مروجان‌ ومحققان‌ استان‌های‌ لرستان‌ و کرمانشاه‌، پایان‌ نامه‌ کارشناسی‌ ارشد، دانشگاه‌ تربیت‌ مدرس‌

10- منفرد، نوذر و دیگران‌، (1379)، ارزیابی‌ طرح‌های‌ مشترک‌ تحقیقی‌ ترویجی‌ اجرا شده‌ دراستان‌های‌ فارس‌، بوشهر، کهکیلویه‌ و بویراحمد، خوزستان‌، دفتر مطالعات‌ و بررسی‌ روش‌های‌ترویجی‌، سازمان‌ تحقیقات‌، آموزش‌ و ترویج‌ کشاورزی‌

 مقدمه

         تغییر روش‌های سنتی تولید به روش‌های جدید و مبتنی بر اصول علمی ، یکی از مهمترین عوامل دستیابی به توسعه کشاورزی است که این مهم با همکاری محققان، مروجان و کشاورزان حاصل می‌گردد. پارسل و اندرسون (1997) ، فقدان تکنولوژی لازم و مناسب برای بسیاری از سیستم‌های معمول زراعی را به خاطر ارتباط ضعیف بین محققان، مروجان و کشاورزان می دانند. ریل وساندز (1989) نقش کشاورزان را حتی بالاتر از همکاری در آزمایش‌های داخل مزرعه یا آنفارم می‌دانند و اعتقاد دارند که ارتباط با کشاورزان باید در حدی باشد که اطمینان بدهد تحقیقات انجام گرفته در راستای نیازها  و رفع مشکلات کشاورزان است. اگبامو (2000) و ماندی (1992)، برای ترویج دو نقش ارتباطی و تسهیلگری در خصوص تعیین نیازهای فنی و تحقیقاتی کشاورزان، اجرای تحقیقات تطبیقی در مزارع کشاورزان، ارزیابی مشارکتی و انجام بعضی فعالیتهای گروهی و مشترک با همکاری محققان و کشاورزان قایلند (Agbamu,2000)  و .(Mundy, 1992)

از نظر سوانسون و همکاران، (1381)  تولید فناوری، شامل برنامه‌ریزی، مدیریت و اجرای فعالیت‌های تحقیقی در راستای توسعه، سنجش، سازگار کردن و آزمایش کردن فناوری‌های پیشرفته کشاورزی برای کشاورزان و دیگر بهره‌برداران است که مراحل: تحقیق و کشف، آزمون صحرایی یافته‌ها، ارایه یافته‌های جدید به کشاورزان و کمک در بکارگیری فناوری و یافته‌های جدید را شامل  می شود. این فرآیند می تواند در قالب یک نظام فناوری کشاورزی تحقق یابد (ATS[1])  که شامل همه افراد، گروهها، سازمان ها و موسساتی است که مشغول تولید، توسعه و اشاعه فناوری‌های جدید و فناوری موجود است (Kaimowite,1991). از سوی دیگر، رولینگ نیز نظام دانش و اطلاعات کشاورزی ( [2](AKIS را گروهی از افراد و یا سازمان های کشاورزی، و ارتباط و تعامل بین آنها می داند که در فرآیند تولید، تبدیل، انتقال، ذخیره سازی، بازیابی و اصلاح، تکامل، نشر و کاربرد دانش و اطلاعات، با هدف استفاده از آنها در تصمیم‌گیری، حل مشکلات و نوآوری در کشاورزی کشور، درگیرند (Roling,1990)

فقدان یک رابطه کاری و نظام‌مند بین سازمان‌های تحقیقی – ترویجی و گروههای مختلف کشاورزان یکی از مهمترین مسائل نظام‌های دانش کشاورزی در اکثر کشورهای در حال توسعه، از جمله در ایران می‌باشد. (کرمی دهکردی، 1377).یکی از روشهای ارتباط فعالیت‌های تحقیق و ترویج در چارچوب تحقیق و توسعه[3]، و همکاری‌های مبتنی بر تحقیق عملی، ایجاد مزارع تحقیقی- تطبیقی[4]  است. این روش امکان استفاده از یک رهیافت کل نگر و یک ظرفیت‌سازی موثر برای همکاری تحقیق و ترویج را فراهم می‌سازد. (Brion, 2002). تحقیق و ترویج باید از شروع تا پایان فعالیت‌ها با مشارکت کشاورزان و ایجاد مزارع تحقیقی – تطبیقی در تقویت ارتباط تحقیق و ترویج و در نهایت توسعه کشاورزی به طور موثری اقدام نمایند (Anenias, 2002). محققان کشاورزی  در این فرایند با همکاری و حمایت‌های ترویج، در مزارع کشاورزان به انجام تحقیقات تطبیقی می‌پردازند و چنانچه به نتایج مطلوبی دست یابند آن را در منطقه گسترش می‌دهند (محمدزاده و صدیقی، 1382)

          از بدو تاسیس اولین واحد تحقیقات کشور در سال 1322 و تأسیس واحد ترویج کشاورزی در سال 1327  تا سال 1366 ، سازمانهای ترویج و تحقیقات کشاورزی کشور همکاری بسیار ضعیفی داشته‌اند در سال 1366 ارتباط و همکاری دو سازمان وارد مرحله جدیدی گردید و کمیته‌ای تحت عنوان ارتباط تحقیق و ترویج و بازنگری طرحهای تحقیقی – ترویجی تشکیل و دستور العمل‌ طرحهای تحقیقی – تطبیقی (آنفارم) با استفاده از تجارب موسسه بین‌المللی تحقیقات کشاورزی در مناطق خشک (ایکاردا)[5] و روز مزرعه با استفاده از تجارب کشور هندوستان، از ابتدای برنامه پنجساله سوم توسعه در سال زارعی 78-1377 به اجرا گذاشتند

          طرح مشترک تحقیقی – ترویجی  طرحی است که در آن نتایج حاصله از طرحهای تحقیقاتی پایان‌ یافته (در زمینه‌های مختلف کشاورزی) و یا نتایج حاصل از طرحهای تحقیقات ناحیه‌ای، با همکاری محقق، کارشناس ترویج و کارشناس واحد اجرایی ذیربط در مزارع کشاورزان مورد بررسی قرار می‌گیرد تا بدین وسیله ضمن حصول اطمینان از تطابق و کاربرد این نتایج در شرایط زارع یا تولید کننده، زمینه مناسبی برای آشنایی کارشناس، مروج، و مددکار ترویجی با یافته‌های جدید و همچنین آشنایی محقق با مسایل تولید در سطح مزارع کشاورزان فراهم شود

          طرحهای تحقیقی – تطبیقی عبارت از آزمایشاتی است که به منظور انطباق یافته‌های تحقیقاتی و ارزیابی در زمینه بهزراعی، بهنژادی، تنش‌های زنده و تنش‌های محیطی محصول مورد نظر، در شرایط زارع اجرا میگردد، تا علاوه برحصول اطمینان از اثرات مثبت و کاربردی توصیه‌های ارائه شده، نسبت به انتقال سریع فناوریها و یافته‌های تحقیقاتی به کشاورزان و بهره‌برداران اقدام شود.

روز مزرعه نوعی بازدید و همایش و تبادل نظر محققان، مروجان، کارشناسان موضوعی و کشاورزان است که بصورت عملی و در مزرعه و یا واحد تولیدی انجام می‌گیرد و هدف کلی‌ آن انتظام بخشیدن به ارتباط محققان، مروجان و کشاورزان به منظور بررسی و اولویت‌بندی محدودیت‌های علمی و فنی موجود در روند تولید و رفع محدودیت‌ها از طریق تسریع در انتقال یافته‌های تحقیقاتی و فناوری‌های مناسب و آشنایی مسئولین با دستاوردهای تحقیقاتی است (کمیته بازنگری طرح های تحقیقی – تطبیقی و انتقال یافته‌ها، 1377)

           پس از اجرای این طرح ها برخی مطالعات به ارزیابی نتایج این طرح ها پرداختند. دفتر مطالعات و بررسی روشهای ترویجی(74-1375) در مطالعه‌ای در استان گیلان  به این نتیجه رسید که تنگناهایی نظیر: ضعف حضور محققین در اجرای طرحها، ضعف هماهنگی بین محققان و مروجان در حین اجرا، عدم ملحوظ نمودن مسائل و مشکلات کشاورزان در طراحی و اجرا، عدم تامین به موقع نهاده‌ها و امکانات مورد نیاز و بالاخره منحصر بودن اجرای طرحهای تحقیقی ترویجی در مزارع کشاورزان برتر، از مشکلات عمده این طرح‌ها محسوب می شود. موحدی در تحقیق خود پیشنهاد نمود که در اجرای طرحهای مشترک تحقیقی – ترویجی همکاری مروج و محقق، توانایی‌ها و سطح آگاهی کشاورزان و اجرای وسیع مزارع نمایشی با استفاده از نتایج طرح‌های تحقیقی – ترویجی مورد توجه و زودپذیری، باسوادی و قابل اعتماد بودن به ترتیب بعنوان مهمترین ویژگیهای کشاورزان همکار در طرحهای تحقیقی – ترویجی مد نظر قرار گیرد (موحدی، 1377). منفرد و همکاران (1379)  نتیجه گرفتند که با وجود اعتقاد 97 درصد ازمجریان به لزوم توجیه کشاورزان قبل از اجرای طرح، تنها 70 درصد از مجریان عنوان نموده بودند که فرصت و امکان این توجیه را داشته‌اند. نکته جالب دیگر آن که پس از اتمام طرحهای مشترک، تنها 38 درصد عنوان نموده‌ بودند که توصیه‌ها و نتایج طرحها را بکار برده‌اند، 48 درصد نیز عنوان نموده که تنها بعضی از توصیه‌ها و نتایج را به کار برده و حدود 14 درصد نیز اصلاً به کار نبرده‌اند

مقایسه دو گروه کشاورزان همکار و غیر همکار پروژه‌ها