دانلود مقاله ساخت مقیاس سنجش‌ دنیاگرایی (مسد) براساس متون دینی با word دارای 33 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد دانلود مقاله ساخت مقیاس سنجش‌ دنیاگرایی (مسد) براساس متون دینی با word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه دانلود مقاله ساخت مقیاس سنجش‌ دنیاگرایی (مسد) براساس متون دینی با word

چکیده  
مقدمه  
مؤلفه‌های دنیاگرایی  
1 علایم روانی دنیا گرایانه- پرسش‌ها (1ـ10)  
2 گرایش‌های اجتماعی دنیاگرایانه ـ پرسش‌ها (11-24)  
3 عدم گرایش به عبودیت‌ ـ پرسش‌ها (25-37)  
4 تجمل‌‎‎گرایی ـ پرسش‌ها (38-45)  
5 عدم تعبد به احکام ـ پرسش‌ها (46ـ51)  
6 آخرت‌گریزی ـ پرسش‌ها (52-60)  
الف) روایی محتوای «مسد»  
ب) روایی سازه‎ای«مسد»  
ج) اعتبار«مسد»  
بحث و نتیجه‌گیری  
پرسشنامه  
منابع  

بخشی از منابع و مراجع پروژه دانلود مقاله ساخت مقیاس سنجش‌ دنیاگرایی (مسد) براساس متون دینی با word

ـ جوادی آملی،عبدالله، مبادی اخلاق، قم، مرکز نشر اسراء، 1377

ـ جوادی آملی،عبد‌الله، انسان در قرآن، تهران، مرکز نشر فرهنگی رجا، 1372

ـ الحرالعاملی، محمدبن‌الحسن، وسایل الشیعه، تهران، کتاب فروشی اسلامیه، 1376ـ1389

ـ دستغیب، سیدعبدالحسین، قلب سلیم، قم، دارالکتاب، 1368

ـ دشتی، محمد، ترجمه نهج‏البلاغه امام علی‏علیه‏السلام، قم، مشهود، 1379

ـ طباطبایی، سیدمحمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی‌همدانی، تهران، کانون انتشارات محمدی، چ‌سوم، ‌1363

ـ ایران‌نژاد‌پاریزی، مهدی، روش‌های تحقیق در علوم اجتماعی، تهران، مدیران، 1378

ـ محمدی ری‎شهری، محمد، میزان الحکمه، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، چ‌چهارم، 1378

ـ کلینی،محمدابن یعقوب، اصول کافی، تهران، اسوه، 1372

مصباح، محمدتقی، راهیان کوی دوست، قم، مؤسسهآموزشی پژوهشی امام خمینی‌قدس‌سره، 1374

ـ مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتاب الاسلامیه. ج26، 1366

ـ دشتی محمد‏، ترجمه‏نهج‏البلاغه‏امام‏علی‏علیه‏السلام(دشتی)، قم، موسسه انتشارات مشهور،‌ 1379

ـ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، 1404 ق

ـ صبحی‏صالح، نهج‏البلاغه، ناشر، مؤسسهدارالهجره، قم، مصحح، صبحی‏صالح، ج1

ـ آلن، مری جی.ـ وندی، ام. ین، مقدمه‎ای بر نظریه‎های اندازه‎گیری، مترجم: علی دلاور، تهران، سمت،‌ 1374

ـ الآمدی التمیمی، عبدالواحد، غررالحکم و دررالکلم، بیروت، الاعلمی، 1407ق

چکیده

پژوهش حاضر با هدف ساخت مقیاس سنجش دنیاگرایی (مسد) از دیدگاه اسلام انجام گرفته است. در این پژوهش با استفاده از آموزه‌‌های اسلام، پرسش‌نامه‌ای معتبر تهیه شده تا به منزله یک مقیاس علمی، دنیاگرایی افراد را سنجده شود. در این زمینه، پرسش‌نامه 60 ماده‌ای براساس مؤلفه‌های دنیاگراییِ استخراج‌شده از قرآن و روایات، تهیه و در سطح محدود به صورت پیش‌آزمون اجرا شد. ابتدا رَوایی محتوایی این مقیاس را ده تن از کارشناسان علوم اسلامی تأیید کردند و سپس پرسش‌نامه یاد‌شده، در جامعه آماری (دانشگاه علامه طباطبایی، مؤسسه امام خمینی و دفتر تبلیغات اسلامی) در نمونه آماری 276 نفری اجرا شد. اعتبار آن با روش آلفای کرونباخ 892/. و با روش دوباره‌سنجی از هم‌بستگی پیرسون برابر 99/. و با روش تنصیفی از همبستگی955/. برخوردار است. نتایج پژوهش در گروه نمونه نیز نشان می‌دهد که دنیاگرایی در افراد مجرد، بیش از افراد متأهل و در افراد دانشگاهی، بیش از افراد حوزوی است

کلیدواژه‌ها: دنیاگرایی، مقیاس، اسلام، علایم روانی دنیاگرایی، علایم اجتماعی دنیا‌گرایی

مقدمه

با مروری بر آیات و روایات و همچنین، تعاریف دانشمندان علوم دینی درباره دنیاگرایی، روشن می‌شود که «دنیاگرایی، یعنی محبت استقلالی به‌دنیا داشتن؛ به‌گونه‏ای‌که انگیزه و محرک رفتار انسان و غایت فعالیت‌های او دنیا باشد». دنیاگرا کسی است که فراتر از دنیای محسوس و لذتهای حسی چیزی را قبول ندارد؛ انگیزه اصلی فعالیتهای خارجی و ذهنی او دنیاست و غایتی فراتر از دنیا را درنظر ندارد؛ درنتیجه، از یاد خدا و آخرت غافل است و به‌تعبیر قرآن کریم که فرمود: «روی‌گردان باش از کسی که از یاد ما روی‌گردان شد و اراده نکرد مگر زندگی دنیا را؛ و این دنیا، نهایت علم اوست»(نجم:30)، دنیاگرا تنها زندگی دنیوی را برگزیده‏ و شعاع علم او فراتر از دنیای محسوس را شامل نمی‏شود. به‌تعبیر دیگر قرآن کریم، «و همچون حیوانات به تمتع، شهوت‌رانی و شکم‌چرانی‌ می‌پردازند و جایگاه آنها در آتش است»(محمد(ص):12) و معتقدند: «زندگی ما جز همین نشئه دنیا و مرگ و حیات طبیعت نیست و جز دنیا، کسی ما را نمی‏میراند»(جاثیه:24). بنابراین، دل‌خوشی این افراد بستگی به فراهم بودن نعمت‌های مادی دارد و اندوه آنان، به‌دلیل ازبین رفتن دنیاست. محرک هیجانات، رفتارها و حرکات و سکنات آنها دنیاست و فکر و ذکر آنها، در چهارچوب دنیای محسوس دور می‏زند. آخرت را یا قبول ندارد و یا از آن غافل‌اند؛ چنین افرادی، دنیاگرا بوده و این ویژگی ناپسند آنها را «دنیاگرایی» می‏نامند

درباره پیشینه تحقیق باید گفت: مطالعات و پژوهش‌های توصیفی قابل ملاحظه‌ای درباره دنیاگرایی و آثار و پیامد‌های‌ آن انجام شده‌ است، اما هیچ‌گونه «مقیاسی» برای سنجش «دنیاگرایی» ساخته نشده ‌است.این پژوهش، نخستین کاری است که در این زمینه انجام شده است. این منابع بیشتر صبغه اخلاقی دارند و یا در منابع تفسیری قرآن یافت می‌شوند

درباره ضرورت این پژوهش باید گفت: برای تجزیه و تحلیل و بررسی اثرات دنیاگرایی به‌روش عینی و عملیاتی و عرضه آن در مجامع علمی، ضرورت تهیه مقیاس سنجش دنیاگرایی، نمود می‌یابد

نوآوری این پژوهش، ترجمه و برگردان یکی از معارف ارزشمند اسلامی (دنیاگرایی) به زبان علم تجربی است. این اقدام می‌تواند زمینه را برای به‌صحنه آوردن مطالب عمیق و حقایق دقیق، اما کلی و کیفی دینی، به مجامع ظریف، جزئی و کمی دانشگاهی فراهم سازد. پرسش‌نامه و مقیاس‌های کمی، زبان مشترکی است که برای همه دانشمندان تجربی قابل فهم است و براساس گفتار نورانی رسول گرامی اسلام‌صلی‌الله‌علیه‌و‌‌آله‌وسلم که فرمود: «ما گروه انبیا با مردم به‌اندازه عقلشان سخن می‌گوییم»، ضرورت دارد زمینه تهیه پرسش‌نامه برای تمام معارف و آموزه‌هایی که امکان کمی شدن در آنها وجود دارد، فراهم گردد تا حقیقت اسلام به‌زبان تجربی در فضاهای آکادمیک وارد شود. «مسد» گامی است بسیار کوچک در این مسیر بسیار باعظمت که امید است مورد نظر حضرت ولی‌عصرعجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف قرار گیرد

در این پژوهش می‌خواهیم به این پرسش‌ها پاسخ دهیم: آیا می‌توان مقیاسی برای دنیاگرایی ساخت که از اعتبار و رَوایی مناسبی برخوردار باشد؟ آیا دنیاگرایی با نوع تحصیلات (حوزوی ـ دانشگاهی)، وضعیت تأهل و وضعیت اقتصادی، رابطه دارد؟ آیا بین دنیاگرایی و جنسیت، رابطه وجود دارد؟

برای تهیه «مسد»، نخست با بررسی دیدگاه‌های اندیشمندان اسلامی، تعریفی دقیق از دنیاگرایی به‌دست آمد؛ سپس با استفاده از برنامه نرم‌افزاری نور 5/2 (جامع الاحادیث) ـ که دربردارنده مهمترین منابع اسلامی در زمینه موضوعات گوناگون ازجمله روایت و تفسیر است و متن 442 جلد و 187 عنوان از منابع اسلامی، از 90 نویسنده معتبر در آن قرار دارد‌ ـ ویژگی‌های دنیاگرایان با جست‌و‌جوی کلمه «اهل دنیا» استخراج شد که 528 مورد از این واژه در برنامه «نور 5/2» در روایات متعدد تکرار شده بود. تمام این موارد مطالعه شد و روایاتی که در تبیین ویژگی‌های دنیاگرایان بود، انتخاب و به یادداشت منتقل شد؛ در مرحله بعد روایات تکراری حذف گردید

سپس در قرآن کریم، کلمه «دنیا» جست‌و‌جو و موارد متناسب با موضوع، انتخاب شد. در قرآن کریم، 115 بار واژه دنیا تکرار شده است که از بین تمام این آیات، آیاتی را که به ویژگی‌های دنیا گرایان مرتبط بود، انتخاب و به یادداشت منتقل شد و در پایان، همه آیات و روایات یادداشت‌شده، چاپ شدند. سرانجام، با بررسی‎های متعدد بر روی اطلاعات به‌دست‌آمده، ویژگیهای دنیاگرایان در شش محور جمع‌بندی شد. از این محورها را مؤلفه‌های دنیاگرایی می‌نامیم. سپس برای هریک از مؤلفه‌ها خورده‌آزمونی برای هریک از مؤلفه‌ها تهیه شد که تمام پرسش‌های آنها، به‌صورت مستقیم یا غیر‌مستقیم، برگرفته از آیات و روایات است

مؤلفه‌های دنیاگرایی

از بررسی منابع، به‌دست آمد که دنیاگرایی از شش مؤلفه تشکیل شده است که برای سنجش آنها، خرده‌آزمون‌هایی تهیه شد. در این قسمت، تمام مؤلفه‌ها و پرسش‌هایی که آنها را می‌سنجند، مشخص شده‌اند

1 علایم روانی دنیا گرایانه- پرسش‌ها (1ـ10)

این مؤلفه‌ دربردارنده موادی درخصوص احساسات افراد درباره برخی از ویژگی‎های روحی، مانند بی‌صبری، ناخشنودی از وضعیت زندگی، کم‌ظرفیتی، خودپسندی، خودنمایی، خودبرتربینی و نگرانی است. یکی از مستندات این مؤلفه، حدیث شریف معراج است. در این حدیث شریف، خداوند متعال به رسول گرامیش می‌گوید: «ای احمد! به دنیا و اهلش بغض داشته باش و به آخرت و اهلش محبت داشته باش». رسول خداصلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم عرض می‌کند: «ای پروردگار من! اهل دنیا و اهل آخرت چه کسانی‌اند». خدای متعال می‌گوید: «اهل دنیا کسانی‌اند که خوردن، خندیدن، خواب و غضب آنها بسیار است؛ رضایت آنها اندک است؛ آمال و آرزوهای طولانی دارند، در‌حالی‌که مرگ آنها نزدیک است؛ از نفس خود حسابرسی نمی‌کنند. نفع اهل دنیا به دیگران، کم است؛ زیاد سخن می‌گویند. ترسشان از خدا اندک است، و سرخوشی و شادی آنها هنگام غذاخوردن، بسیار است. به‌درستی که اهل دنیا هنگام فراوانی نعمت، شکر نمی‌کنند و هنگام نزول بلا صبر نمی‌کنند». رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم عرض می‌کند: «ای پروردگار من! آیا غیر از این عیب‌ها، عیب دیگری برای اهل دنیا وجود دارد». خداوند متعال می‌فرماید: «ای احمد! عیب اهل دنیا بسیار زیاد است؛ در آنها جهل و حماقت وجود دارد؛ آنها نزد خود جز عقلایند، درحالی‌که در نزد عارفان جز و افراد احمق به‌شمار می‌آیند»

نمره بالا در این خرده‌آزمون، از همین اختلالات حکایت می‌کند که همه آنها از عدم توجه کافی به مبدأ و معاد و شناخت نادرست از جهان هستی و خود محوری ناشی می‎شود. نمره پایین در این خرده‌آزمون، نشان‌دهنده تواضع، اطمینان و آرامش روحی، صبر و بردباری، و شرح صدر است. البته چون این ویژگی‌ها تشکیکی، و از حیث شدت و ضعف، دارای مراتب‌اند، هر فرد، درجه و مرتبه‌ا‌ی خاصی از دنیاگرایی دارد. درادامه حدیث شریف معراج، پس از شمارش ویژگی اهل دنیا، به ویژگی گروه مقابل آنها پرداخته می‌شود. ایشان کسانی که در نمره دنیاگرایی، پایین‌ترین نمره را به دست می‌‌آورند و در این حدیث شریف، به آنها اهل آخرت یا آخرت‌گرا گفته می‌شود. خداوند درباره این گروه می‌فرماید: «ای احمد! اهل خیر و اهل آخرت چهره تکیده، حیای بسیار و حماقت اندک دارند؛ نفع آنها بسیار و مکر و نیرنگشان اندک است. مردم از دست آنها در آسایش و راحت‌اند و نفس خودشان ـ از شدت فعالیت و مراقبت ـ در سختی به‌سر‌می‌برد، گفتار آنها سنجیده است و خود را محاسبه و سرزنش می‌کنند چشم آنها می‌خوابد، ولی دل آنها بیدار است چشمشان از ترس خدا گریان و دل آنها ذاکر است، هنگامی که مردم از غافلین نوشته شوند، آنها را از ذاکرین می‌نویسند در آغاز نعمت حمد می‌کنند و در پایان آن شکر. دعایشان نزد خدا بالا می‌رود و کلامشان شنیده می‌شود. هیچ چیز حتی برای یک چشم به‌هم زدن، آنها را از یاد خدا غافل نمی‌کند. نمی‌خواهند زیاد غذا بخورند و زیاد سخن بگویند و زیاد لباس بپوشند. از زمانی که پروردگار خویش را شناخته‌اند، غذا گوارایشان نیست و از هنگامی که گناهان خویش را شناخته‌اند، هیچ مصیبتی آنها را به خود مشغول نساخته‌است. برای خطاهای خود گریه می‌کنند. نفس خود را به‌زحمت می‌افکنند و راحت نمی‌سازند؛ راحت شدن اهل بهشت در مرگ است

2 گرایش‌های اجتماعی دنیاگرایانه ـ پرسش‌ها (11-24)

به این دلیل که دنیاگرایان به ظواهر و زرق‌وبرق دنیا محبت استقلالی دارند، این ویژگی آنها در ارتباطات اجتماعی، به صورت خضوع دربرابر متمولین و صاحبان منصب و مقام، فخرفروشی به امکانات مادی، انحصارطلبی، ناسپاسی، عدم ‎گذشت، بدبینی و حرکات نمایشی بروز و ظهور می‌یابد و نمره بالا از همین ویژگیها حکایت می‌کند. در حدیث معراج درباره گرایش اجتماعی اهل دنیا می‌خوانیم: «اهل دنیا اگر به کسی بدی کند، از او عذرخواهی نمی‌کند و اگر کسی از او عذرخواهی کند، عذر او را نمی‌پذیرد. کارهای زیاد و خوب مردم در نظر او اندک است. خود را برای کارهایی که انجام نداده، ستایش می‌کند و ادعای صفات و فضایلی می‌کند که برای او نیست. درباره چیز‌هایی سخن می‌گوید که به آن منت می‌گذارد. بدی‌های مردم را ذکر و خوبی‌های آنها را پنهان می‌کند. دربرابر کسی که از او علم آموخته‌ است، تواضع نمی‌کند».4 حضرت علی علیه‌السلام در مورد علت و فلسفه کرنش اهل دنیا برای صاحبان دنیا می‌فرماید: «کسی که دنیا در دیده‏اش بزرگ جلوه کند و ارزش و اعتبار دنیا در دلش فراوان گردد، دنیا را بر خدا مقدّم شمارد و جز دنیا به چیز دیگری نپردازد و بنده دنیا گردد»؛5 «هرکس به چیزی عشق ناروا ورزد، نابینایش می‏کند و قلبش را بیمار می‌سازد؛ با چشمی بیمار می‏نگرد و با گوشی بیمار می‏شنود. خواهش‏های نفس، پرده عقلش را دریده، دوستی دنیا دلش را میرانده است. شیفته بی‌اختیار دنیا و برده آن و برده کسانی است که چیزی از دنیا در دست دارند. دنیا به هر سو برگردد، او نیز بر‌می‏گردد. هرچه هشدارش دهند، از خدا نمی‏ترسد و از هیچ پنددهنده‏ای شنوایی ندارد.6 از این گفتار امام علی علیه‌السلام به‌خوبی تملق، کرنش، تواضع و بی‌اختیاری دنیاگرایان دربرابر صاحبان قدرت و مال و جاه روشن می‌گردد؛ چون ویژگی دنیاگرا، پرستش دنیا و دنیاداران است؛ آنجا که فردی را مشاهده می‌کنند که از تنعمات دنیا چیزی در دست ندارند، به او بی‌رغبت و بی‌اعتنایند و حتی به دیده تحقیر به او می‌نگرند؛ میل به ارتباط با او ندارند و از او کناره می‌گیرند؛ هرچند که او از افراد متقی و پارسا، و دارای فضایل برجسته معنوی باشد. مبنای تعامل اهل دنیا با مردم در دادوستد، ازدواج، ارتباط، فعالیت سیاسی و اجتماعی، انتخاب رشته تحصیلی و شغل، براساس محبت دنیا و اصل قرار دادن آن شکل می‌گیرد. دربرابر، ‌چنان‌که در حدیث قدسی آمده است: «اهل آخرت؛ مردم در نظرشان مردگان‌اند (یعنی آنها را نه منشأ عزت خود می‌دانند که برای دنیا دربرابر آنها تملق بگویند و خود را دربرابر آنها نیازمند فرض کنند، و نه آنها را منشأ ذلت خود می‌دانند که دربرابر آنها احساس ترس و حقارت داشته باشند و خدا در نظر آنها زنده قیوم و کریم است (او را مؤثر حقیقی در عالم هستی می‌دانند و بس. تنها منشأ عزت و ذلت را هم او می‌دانند). در قلب آنها کوچک‌ترین دل‌مشغولی به مخلوقین یافت نمی‌شود (یعنی به تکلیف خود عمل می‌کنند و مدح و ذم مردم، محاسبات آنها را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد»

هر کس دربرابر معبود خود، خاضع است؛ پس دنیاگرایان دربرابر دنیا و هر کس که بهره‌ای از دنیا دارند، خضوع و خشوع دارند و آخرت‌گرایان مؤمن که شدیدترین محبت آنها برای خداست، ‌در برابر او و کسانی که به او ایمان دارند، متواضع‌اند.این واقعیت را، هم از کلام علی‌علیه‌السلام که درباره دنیاگرایان بیان شده ‌بود، می‌توان به‌دست آورد و هم از این آیه شریفه که می‌فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده‏اید! هرکس از شما، از آیین خود بازگردد، به خدا زیانی نمی‏رساند؛ خداوند گروهی را می‏آورد که آنها را دوست دارد و آنان (نیز) او را دوست دارند؛ دربرابر مؤمنانْ متواضع و دربرابر کافرانْ سرسخت و نیرومندند. آنها در راه خدا جهاد می‏کنند و از سرزنش هیچ سرزنش‌کننده‌ای هراس ندارند» (مائده:54). نمره پایین و یا کسب نکردن نمره در این خرده‌آزمون، نشان‌دهنده از گذشت، تواضع و خوش‌بینی فرد است و نیز نشان می‎دهد که از نظر چنین فردی، غنی و فقیر یک‌سانند؛ زیرا این‌گونه افراد، ارزش را در مسائل مادی نمی‎بیند و در برابر تمام ستمدیدگان و مسلمانان در دورترین نقاط دنیا، احساس مسئولیت می‎کنند؛ چون رضایت معبود و محبوبشان را در آن می‌بینند؛ و نیز در انجام تکلیف الهی، موافقت و مخالفت دیگران برایشان اهمّیتی ندارد (و لا یَخافُونَ لَوْمَهَ لائِمٍ) و هیچ‌گاه، به‌دلیل حرف دیگران، هزینه‌های بیجا نمی‌کند؛ چرا که دیگران را منشأ اثر نمی‌دانند

3 عدم گرایش به عبودیت‌ ـ پرسش‌ها (25-37)