دانلود مقاله مزایا ومعایب قرض های ضد بارداری با word دارای 36 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد دانلود مقاله مزایا ومعایب قرض های ضد بارداری با word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی دانلود مقاله مزایا ومعایب قرض های ضد بارداری با word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن دانلود مقاله مزایا ومعایب قرض های ضد بارداری با word :

مزایا ومعایب قرض های ضد بارداری

مقدمه
قبـل از ایـنـکـه بـحـث را آغـاز کـنـیـم، چـنـد اصـطلاح مـورد
استفاده پزشکان در زمینه قاعدگی زنانه را برایتان توضیح
میدهیم:

• قاعدگی (عادت ماهیانه): خـروج ماهیانه خون از رحم در خانم ها.
• چرخه قاعدگی: زمان از شروع یک دوره تا شروع دوره بعدی. واحد شمارش این چرخه به روز می باشد.
• تخم گذاری: رها شدن تخم های بالغ از تخمدان.
• قاعدگی با درد زیر دل: درد پایین شکم همراه با پیچش قبل یا در طی دوره ماهیانه.
• رحم: عضوی که بچه تا قبل از تولد در آن رشد می کند.

قاعدگی های معمولی و نرمال — برای همه خانم ها یکسان نیست

دختری به مطب من مراجعه کرد که می خواست قبل از رفتن به تعطیلات مورد معاینه فیزیکی قرار گیرد. مادرش گفت: “او هنوز کلاس پنجم است اما دوره قاعدگی او شروع شده است با اینکه این اتفاق برای هیچکدام از دوستانش نیفتاده است. آیا خیلی زود نیست؟ ” بعد از اینکه با دختر و مادرش صحبت کردم و معاینات را انجام دادم، به آنها گفتم که این کاملاً اتفاقی نرمال است و هیچ مشکلی وجود ندارد.

چیزی که فهمیدم این بود: مادر دختر یک سال و نیم قبل از معاینات ما رشد سینه های دختر را متوجه شده است و دختر چهار ماه قبل اولین دوره ماهیانه را داشته است، درست بعد از اینکه یازده ساله شده است. بعد از آن دو بار دیگر قاعده شده که بین هر کدام پنج تا شش هفته فاصله زمانی بوده است و هر دوره 5 تا 6 روز طول کشیده است. این دختر همچنین در یکی از این دوره ها دچار دردهای زیرشکمی نیز بوده است. خواهر بزرگتر او و مادرش اولین قاعدگی خود را در حدود 12 سالگی داشته اند.
بعد از اینکه این اطلاعات را از مادر و دختر گرفتم، کاملاً اطمینان داشتم کا آن دختر کاملاً طبیعی است. اما چگونه می توان این مطلب را حتی قبل از معاینات پزشکی متوجه شد؟

• سن متوسط شروع قاعدگی برای دختر خانم ها حدود دوازده و نیم است. زودترین سن برای شروع قاعدگی ممکن است 9 سالگی و دیرترین آن 16 سالگی باشد. اگر دختری تا بعد از 16 سالگی قاعده نشده باشد، نیاز به مراجعه به پزشک هست.

• اولین دوره قاعدگی در دختر خانم ها معمولاً یک یا دو سال قبل از شروع رشد سینه در آنها است. درواقع، در بیشتر موارد قبل از شروع قاعدگی سینه ها و موهای بدن کاملاً رشد نموده اند. اگر سینه های دختری تا سن 14 سالگی هنوز رشد نکرده باشند حتماً باید به پزشک مراجعه کند.

• در طی دو سال اول بعد از نخستین عادت ماهیانه، تخم گذاری در کمتر از نیمی از چرخه قاعدگی صورت می گیرد. به خاطر این مسئله، چرخه های قاعدگی زودهنگام معمولاً نامنظم هستند. با گذشتن دو سال تخم گذاری بیشتر و بیشتر انجام می گیرد و چرخه ها منظم تر می شوند. این چرخه ها می تواند 21 تا 35 روز طول بکشد.
• درد زیرشکمی زمانی اتفاق می افتد که تخم گذاری قبل از شروع قاعدگی صورت بگیرد. هورمون هایی که بعد از تخم گذاری در رحم تولید می شوند تولید سایر هورمون ها را که باعث انقباضات دردآور در رحم می شود تشدید می کند. نیمی از خانم ها دچار این دردها می شوند چون تخم گذاری معمولاً در دو سال اول بعد از نخستین قاعدگی صورت نمی گیرد.

• سن شروع قاعدگی تحت تاثیر عوامل مختلف از قبیل عوامل ژنتیکی است. اگر مادر یا خواهر دختری در سنی پایین تر از سن نرمال قاعده شده باشند، بسیار امکان دارد که او هم همینطور شود. سایر عوامل شامل تغذیه، ورزشکاری و نژاد است. امروزه گفته می شود که تغذیه نا مناسب یکی از مهمترین عوامل برای قاعدگی زودرس است.
دردهای قاعدگی;

دردهای قاعدگی
همانطور که قبلاً اشاره شد، دردهای قاعدگی مشکلی متداول در دختران نوجوان و خانم ها به حساب می آید. این دردها ممکن است کم، متوسط یا زیاد باشد. حدود ده درصد دخترها ممکن است طاقت بیش از سه روز درد را نداشته باشند.

دردهای قاعدگی چیست؟
80 درصد می توان گفت که دردهای قاعدگی در قسمتی از سندرم زیرشکم هستند. این دردها ازهورمون هایی که پروستاگلاندیس نامیده می شوند که باعث پیچش های دردآور در طی دوره ماهیانه می شود ایجاد می شوند. تولید این هورمون ها در رحم با هورمون پروژسترون تشدید می شود که رحم بعد از تخم گذاری تولید می کند. این هورمون های پروستاگلاندیس می تواند سایر اعضاء را هم تحت تاثیر قرار دهد. معمولاً درد های کمر، سردرد، حالت تهوع و سرگیجه با این دردها همراه است. این علائم ممکن است یکی دو روز قبل از شروع قاعدگی صورت گیرد و معمولاً در روز دوم قاعدگی به منتهای درجه خود می رسد.
درمان هایی برای مقابله با این دردها وجود دارد که در زیر در موردشان صحبت خواهیم کرد.

درمان هایی برای مقابله با دردهای قاعدگی
بسیاری دخترهای نوجوانان و خانم ها اطلاع ندارند که درمان های موثری برای رهایی از این دردها وجود دارد. معمولاً این درمان ها جزء درمانهای غیر استروئیدی و داروهای ضد التهاب مثل ایبوپروفن قرار می گیرد. بعضی از این داروها را می توان بدون نسخه و بعضی دیگر را باید با نسخه تهیه کرد.

برای بعضی دختر خانم ها این دردها یک یا دو روز قبل از شروع عادت ماهیانه اتفاق می افتد. ممکن است همچنین علائمی مشاهده کنند که به آنها اطلاع می دهد که قاعدگیشان نزدیک است، مثل باد کردن و فشار در زیر شکم. در این حالت بسیار خوب است که درمان را قبل از شروع عادت ماهیانه آغاز کنند.
برای دردهای کم، توصیه می شود که از استامینوفن یا ایبوپروفن با درصد پایین استفاده کنند. استامینوفن داروی غیر استروئیدی ضد التهاب نیست اما مسکن خوبی برای کاهش درد به حساب می آید و در بعضی خانم ها خوب عمل می کند. اما اگر برای بعضی خانم ها اثر نکرد، باید به سمت داروهای دیگری بروند که درصد بالاتری داشته باشد.

برای دردهای متوسط و شدید، توصیه می شود که با ایبوپروفن 200 چهار مرتبه در روز یا ناپروکسن سدیم 220 میلیگرمی دو بار در روز شروع کنند. و با بالا تر رفتن درد درصد مسکن را هم بالاتر ببرند. اگر دردها شدید یا متوسط باشند، توصیه می شود که این مسکن ها مداوماً استفاده شوند. استفاده از این داروها را باید تا برطرف شدن علائم ادامه دهند که معمولاً تا روز سوم قاعدگی ادامه دارد.
اگر ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم درد شما را کاهش نداد، دیگر باید به پزشک مراجعه کنید. داروهای دیگری نیز وجود دارد که فقط می توان با نسخه تهیه کرد که در مقابل مشکلاتی مثل حالت تهوع بسیار تاثیر گذار هستند. امید خود را از دست ندهید. با مراقبت های پزشکی حتماً می توانید نتیجه بگیرید.
پیشنهادات عملی برای درمان

از آنجا که استفاده از دارو در بسیاری از مدارس ممنوع می باشد، معمولاً توصیه می شود که بیماران از داروهایی استفاده کنند که می توان سه بار در روز یا کمتر استفاده کرد. اولین قرص را صبح، دومی را دقیقاً بعد از برگشت از مدرسه و سومی را هم حدود هشت ساعت بعد استفاده کنید. باز هم توصیه می شود که این داروها را حتماً با غذا یا حداقل یک لیوان شیر یا آبمیوه استفاده کنید.
اما اگر این داروها اثر نکند چه؟

من معمولاً به بیماران می گویم که این درمان ها را سه تا شش ماه ادامه دهند. گاهی اوقات مشاهده می شود که حتی داروهایی با درصدهای بسیار بالا هم موثر واقع نمی شوند. قبل از اینکه سراغ درمان های دیگری بروند، من معایناتی روی آنها انجام می دهم تا دلایل دیگر این دردها مشخص شوند. دلایل دیگر این دردها می تواند نقص در دستگاه تناسلی و وجود بافت های نابجا درون رحم باشد. این می تواند به مشکلات جدی و دردهایی که فقط مختص دوران قاعدگی نیست بیانجامد. گاهی اوقات این بافت با معاینات دقیق مشاهده می شوند.

درمان های هورمونی برای دردهای دوران قاعدگی
فرض می کنیم که معاینات وضعیتی نرمال را نشان داد و بیماری های دیگری هم در کار نبود، در این مواقع داروهایی هورمونی برای دختر خانم ها توصیه می شود. این هورمون ها از تخم گذاری جلوگیری کرده و باعث می شود که تخمدان ایجاد درد نکند. همانطور که ممکن است شما هم اطلاع داشته باشید قرص های ضد حاملگی از تخم گذاری جلوگیری می کند. و این راحت ترین و کم خرج ترین راه از درمان های هورمونی است. قرص های ضد حاملگی 80 تا 90 درصد موفق بوده اند.
معالجاتی طبیعی برای دردهای دوران قاعدگی

این دردها سالیان سال است که وجود داشته اند، به همین دلیل درمان های غیر پزشکی بسیاری هم برای آن وجود دارد. توصیه می شود که از این درمان های طبیعی و غیر پزشکی را هم در کنار درمان های پزشکی که توضیح دادیم استفاده کنید.
استراحت و پایین آوردن فشار عصبی

مثل موقیت های دیگر، دردهای قاعدگی نیز ممکن است با خستگی و اضطراب تشدید شود. بنابراین، استراحت کامل قبل از شروع قاعدگی می تواند در کاهش این دردها بسیار موثر باشد. اضطراب و استرس جزئی از زندگی همه ما هستند، اما اینکه بدانیم چطور با این مسائل برخورد کنیم بسیار مهم است. مدیتیشن، یوگا و ورزش هم می تواند بسیار موثر باشد.
گرما
گرما به شکل یک حمام داغ یا استفاده از دستمال گرم روی شکم می تواند بسیار کمک کننده باشد.
ورزش
دختری که به طور مداوم ورزش می کند، بسیار کمتر دچار این دردها می شود و ورزش مداوم و روزانه به کاهش این دردها کمک شایانی می کند.
استراحت در رختخواب

به بیماران معمولاً توصیه می شود که تا جایی که ممکن است کارهای روزانه خود را انجام دهند. ماندن در رختخواب درمانی قطعی برای این دردها به حساب نمی آید. بعضی از پزشکان معتقدند که کمکی به کاهش درد نمی کند. اما قطعاً ماندن در رختخواب و نداشتن حرکت و فعالیت های بدنی زیاد باعث می شود که درد کمتری حس کنید.

چرخه: چه مدت، چه مقدار و چند وقت یکبار؟
سیستمی که نظم زمانی قاعدگی را کنترل می کند بسیار پیچیده است. تحت تاثیر سیستم هورمونی درون ریز و قسمت های مختلفی از مغز است. همانطور که قبلاً هم اشاره شد، نا منظم بودن قاعدگی در دخترها در یکی دوسال اول مسئله ای متداول است. ممکن است دختری دفعه اول قاعده شود و بعد برای دو ماه دیگر نشود. دختر دیگری ممکن است چند ماه منظم قاعده شود و بعد یکماه اصلاً قاعده نشود. این مسائل برای دخترها کاملاً عادی است.
مقدار و طول مدت

مقدار و طول مدت قاعدگی بستگی به این دارد که آیا تخم گذاری در طی چرخه ی قبل صورت گرفته است یا خیر. همانطور که قبلاً اشاره شد، تخم گذاری در یکی دو سال اول قاعدگی بسیار نامنظم است. بنابراین قاعدگی هم ممکن است عقب و جلو بیفتد. گاهی برای بعضی دختر خانم ها در مورد مقدار و طول مدت قاعدگی سوال پیش می آید. در زیر کمی به این مسائل می پردازیم.

هر چند وقت یکبار؟
طول مدت چرخه قاعدگی ممکن است از 21 تا 35 روز طول بکشد. در بیشتر دخترها این مدت به طور متوسط 28 روز است. طول مدت چرخه در یکی دو سال اول متغیر است ولی معمولاً بین 21 تا 35 روز است. اگر دختری بین قاعدگی هایش فقط دو هفته فاصله باشد حتماً باید به پزشک مراجعه کند. وضعیت دختری هم که این فاصله برایش 6 ماه می شود هم به همین ترتیب است مگر اینکه دفعه اولی باشد که پریود شده است.

چه مقدار؟
مقدار نرمال ریزش قاعدگی کمتر از یک چهارم فنجان در هر دوره است که معادل 10 تا 15 نوار بهداشتی است. هرچند، خیلی دشوار است که میزان خون از دست رفته در طی زمان قاعدگی را اندازه گیری کرد. گاهی اوقات وقتی بیماری به من می گوید که روزانه از 10 نوار بهداشتی استفاده می کند، به نظر من مشکل فقط این است که آن فرد فقط فردی حساس است و زود به زود نوار بهداشتی خود را تعویض می کند و تا کمی خون روی آن می ریزد سریعاً آن را عوض می کند. چنین فردی از اینکه خون با

بدنش مقاربت داشته باشد بیزار است یا اینکه فکر می کند بوی بدی خواهد گرفت که دیگران متوجه می شوند یا اینکه می ترسد خون به لباسهایش سرایت کند. سایر دخترها به نظر مشغول تر از این هستند که بخواهند نوار بهداشتی خود را تند تند عوض کنند و روزانه فقط از 4 نوار بهداشتی استفتده می کنند که کاملاً طبیعی است.
پس یک فرد چگونه می تواند بفهمد که چه میزان خون را در طی یک دوره قاعدگی از دست می دهد؟ ابتدا باید بگوییم که ریزش کم یک مشکل به حساب می آید. اگر

ریزش اینقدر زیاد بود که یک نوار بهداشتی بزرگ در طی چند ساعت کاملاً پر می شود، در صورتی که این مسئله مداوماً برایتان تکرار شود حتماً باید به پزشک مراجعه کنید. اگر در بیش از یک دوره می بینید که مجبورید هر دو ساعت یکبار نوار بهداشتی خود را عوض کنید، ریزش شما آنقدر زیاد هست که نیاز به معاینات پزشکی باشد. در اینگونه موارد، معمولا آزمایش خون داده می شود تا ببینیم که فرد دچار کم خونی هست یا خیر.
چه مدت؟

قاعدگی معمولی 3 تا 7 روز طول می کشد. 10 روز یا بیشتر بسیار زیاد به حساب می آید. اگر فقط یکبار 9 تا 10 روز طول کشید و چرخه قاعدگی 21 روز بود فکر نمی کنم که مراجعه به پزشک لزومی داشته باشد. بعضی عوامل هستند که میتوانند به طولانی تر شدن دوره قاعدگی کمک کنند: حاملگی، ناقص یا غیر عادی بودن دستگاه تناسلی و اختلالات غددی. پیشنهاد من این است که اگر قاعدگی شما بیش از 12 روز طول کشید به پزشک مراجعه کنید.
دوره های قاعدگی از دست رفته

غیر معمول نیست که دختر خانم ها در طی یکی دو سال اول قاعدگیشان بعضی از قاعدگی ها را جا بیندازند.
جا انداختن یک دوره قاعدگی: بعد از دو تا سه سال دیگر قاعدگی باید به طور منظم بعد از 21 تا 35 روز اتفاق بیفتد. در این زمان حتی جا افتادن یک قاعدگی ممکن است دلیل بر وقوع مشکلی باشد. در اینجا به چند تا از دلایل جا افتادن یک قاعدگی اشاره می کنیم:
• حاملگی: در این مورد همیشه تست حاملگی داده می شود و بهتر است که به بیماران هم اطلاع داده شود که چنین آزمایشی از آنها گرفته می شود.
• بیماری حاد

• فشارهای عصبی
• تغییر وزن سریع
جا انداختن چند دوره قاعدگی: گاهی اوقات به جای قطع کامل قاعدگی، در قاعدگی ترتیب نا منظم می افتد. ممکن است دختری هر دو هفته قاعده شود و چند دوره را جا بیندازد و بعد دوباره به مدت 14 روز یا بیشتر قاعده شود. گاهی این مشکل به علت عدم کار کردن صحیح خونریزی رحم است. این مشکل هم می تواند به خاطر دلایلی که قبلاً ذکر کردیم اتفاق بیفتد. مراجعه به پزشک بسیار مهم است.
چه زمان به پزشک مراجعه کنیم؟

به طور خلاصه باید بگوییم که اختلافات زیادی در قاعدگی در افراد مختلف وجود دارد. در یکی دو سال اول قاعدگی بی نظمی هایی در طول مدت چرخه و مقدار ریزش مشاهده می شود که کاملاً عادی است و مشکل خاصی وجود ندارد. اما اگر چرخه قاعدگی کمتر از 21 روز یا بیشتر از 3 ماه طول کشید حتماً باید با یک پزشک مشورت کرد.

بعد از این چرخه های قاعدگی باید منظم شود. در این زمان هم اگر بی نظمی هایی در چرخه ها دیده شد باید به پزشک مراجعه کرد.
جا انداختن فقط یک دوره قاعدگی، حتی بعد از اینکه چرخه ها منظم شده اند، مشکل خاصی تلقی نمی شود. اما جا انداختن بیش از یک دوره ممکن است علائمی برای یک مشکل به حساب آید. همیشه باید امکان حاملگی را در نظر گرفت. پیشنهاد می کنم که بعد از جا افتادن دومین قاعدگی به پزشک مراجعه کنید. جا افتادن چند قاعدگی و چرخه های قاعدگی کمتر از 21 روز، ریزش بیش از حد و طولانی حتی در اولین دوره می توانند نشانه هایی برای بروز مشکل باشند و باید به پزشک مراجعه شود.

در آخر باید بگوییم که دردهای زیر شکمی طبیعی ترین اختلال در دوران قاعدگی هستند. اما اگر مداوای معمولی به کار نیامد، باید به پزشک مراجعه شود. در هر حال باید در این دوران هر چه می توانید مراقبت کرده و هوشیار باشید.

نام دارو میزان مصرف تعداد مصرف شروع مصرف در صورتیکه علائم اینگونه باشند

استامینوفن 650 – 1000 mg روزی 4 بار خفیف تا ملایم
آسپرین 325 – 650 mg چهار الی شش بار خفیف تا ملایم
ایبوپروفن 200 – 400 mg سه الی چهار بار در روز (حداکثر 1200 میلیگرم در 24 ساعت) خفیف تا شدید
ناپروکسن سدیم

220 mg دو الی سه بار در روز
(حداکثر 660 میلی گرم در 24 ساعت) خفیف تا شدید
واکـنــش افـراد به هـنــگام تشخیص بیماری تبخال ژنتیکی چیست؟
رایـج تـرین احسـاسـی که بـه افـراد دست می دهد چیزی نیست جز ترس و عصبانیت. آنها معمولا با خود می گویند:

“وای، خـدای من! زندگی ام به پایان رسید!” اما یک لحظه صبر کنید. شاید آگاهی از این قضیه که شما دارای نوعی بیماری هستید که باید تا پایان زندگی آنرا تحمل کنید قدری ناراحت کننده باشد. اما در عین حال باید بدانید که دنیا برای مبتلایان به این بیماری به آخر نمی رسد. تا به حال هیچ کس از این بیماری جان نسپارده است. افرادی بودند که در تمام طول عمر خود با این بیماری زندگی کرده و با آن کنار آمده اند. خانم هایی که به این بیماری مبتلا هستند، می توانند به راحتی باردار شده و صاحب فرزند شوند. این بیماری به راحتی قابل کنترل است. فقط کافی است به محظ رویت تبخال به یک پزشک متخصص مراجعه کنید تا او شما را به طور کامل با تمام معظلات این شرایط آگاه کند.

آیا کسی که دارای بیماری های آمیزشی است، می تواند از رابطه جنسی رمانتیک و سالم لذت ببرد؟
بله، شکی وجود ندارد که افرادی که دارای تبخال های ژنتیکی و یا سایر بیماری های جنسی هستند می توانند رابطه جنسی سالم و ارضا کننده ای را در تمام طول عمر خود داشته باشند. اگر در رابطه خوبی قرار داشته باشید و شخصی که دارای مشکل است با مسئله خود کنار آمده باشد و عقیده اش این باشد که: “باید با این مسئله روبرو شویم” ارتباط می تواند برای همیشه ادامه پیدا کند.

شما برای کسی که مبتلا به این بیماری است و شدیدا احساسی تنهایی می کند چه پیشنهادی دارید؟
پیش از هر چیز شما باید بدانید که تنها آدمی نیستید که چنین احساسی دارید. تشخیص بیماری هم فقط به شخص شما منحصر نمی شود. بر طبق آمار جامعه پزشکی آمریکا تقریبا در حدود 60 میلیون آمریکایی به این بیماری مبتلا هستند (البته این در حالی است که تنها 10% از آنها از بیماری خود اطلاع دارند). گروههای پشتیبانی به طور حتم به شما کمک می کنند. آنها به شما آموزش می دهند که شما تنها کسی نیستید که در این شرایط قرار گرفته اید، همچنین مکانی را فراهم می کنند تا بیماران

دیگری که دارای تبخال های ژنتیکی بودند تجربیات خود در مورد نحوه کنار آمدن با بیماری و رسیدن به موفقیت در برابر شریک زندگی شان را در اختیار شما قرار دهند. البته من معتقدم شما نباید برای مدت زمان طولانی در این گروه های پشتیبانی باقی بمانید. بالاخره باید در یک نقطه تصمیم خود را بگیرید و به زندگی عادی ادامه دهید.
در چه مرحله ای از ارتباط، شخص بیمار می تواند شریک زندگی خود را در جریان بیماری اش قرار دهد؟

زمانی که پایه های اولیه ارتباط ریخته شد و به جایی رسیدید که برقراری معاشقه اجتناب ناپذیر بود. البته شما نباید او را دقیقا قبل از شروع اولین رابطه جنسی در جریان بگذارید، بلکه بهتر است مکان آرامی برای گفتگو پیدا کنید. این مطلب بی اهمیتی نیست و هیچ کس نمی تواند دشواری آنرا دست کم بگیرد. این ریسک هم وجود دارد که طرف مقابل بگوید: “خداحافظ”. اما شما مجبور هستید خطر آنرا بپذیرید. اگر او از خانه خارج شد و دیگر باز نگشت به هر حال این ارتباط برای شما مناسب نبوده. اما صحبت کردن در مورد این قضیه ضروری است؛ چرا که اگر مسئله را بازگو نکنید و بیماری به او نیز سرایت کند، با این کار همه چیز بدتر خواهد شد.
فکر می کنید چه مکانی مناسب تر است؟ چگونه سر صحبت را آغاز کنیم؟

اتاق خواب اصلا مناسب نیست. فضای رمانتیک مانند میز شام هم فایده ندارد. من پیشنهاد می کنم زمانی که در ماشین در حال رانندگی هستید و یا در حین قدم زدن در پارک موضوع را مطرح کنید. یک مکان کاملا اختصاصی. شما نباید گفگو پیرامون این مطلب را زمانی که هر دویتان از نظر جنسی تحریک شده اید، مطرح کنید. در این حالت مشکل، غیر منتظره و ناراحت کننده تر جلوه می کند. گفته های خود را یکبار در حضور یک مشاور، یا یک دوست صمیمی و یا مقابل آینه تمرین کنید. یک نفس عمیق بکشید. می توانید با چیزی شبیه به این شروع کنید: “من ارزش زیادی برای تو قائل هستم، دلم می خواهد برای مدت زمان طولانی در کنار هم باشیم، تا به حال کسی مثل تو در زندگی ام وجود نداشته، از اینکه تو را دارم خوشحالم، اما چیزی هست که باید حتما با تو در میان بگذارم؛ من تبخال تناسلی دارم. تمام اطلاعات را در مورد این بیماری گرفتم، می دانم باید در مورد آن چه کار کنم، به خوبی می دانم در موقع بروز باید چگونه آنرا مهار کنم.”
آیا در زمان بروز می توان ارتباط جنسی برقرار کرد؟

اگر شما استرس داشته باشید، تعداد دفعات بروز تبخال بیشتر می شود، به همین دلیل من پیشنهاد می کنم کارهایی انجام دهید که حتی الامکان میزان استرس شما را کاهش دهد. زمانی که بیمار با خود تصمیم بگیرد: “من این مشکل را دارم، بنابراین باید راههای مقابله با آنرا فرا گیرم” راههای بسیار زیادی برای مقابله با بیماری را پیدا می کند. به خاطر داشته باشید که همیشه باید واقع نگر باشید، این یک بیماری مرگ آور نیست.

آیا شخصی که آلوده شده باید با کسی که تصور می کند او آلوده اش کرده تماس بگیرد؟ چگونه باید او را مطلع سازد؟
اگر این قضیه مربوط به ارتباط های گذشته شما می شود یک نفس عمیق بکشید و بگویید: “واقعا شرم آور است که این آدم بدون اینکه به من بگوید مرا آلوده کرد، خدا را شکر که دیگر با او نیستم، خوب شد که از شر او خلاص شدم.” اگر مربوط به ارتباط گذشته باشد و تصور می کنید که شخص بیمار خودش از موضوع اطلاعی نداشته

میتوانید یک نامه برایش بنویسید (در این صورت شما افراد بسیار زیادی را از ابتلا به این بیماری نجات داده اید) اما این کار را تبدیل به نوعی مقابله نکنید. اگر شریک فعلی شما آلوده است باید با او صحبت کنید. بگویید: “احتمالا نمی دونی که تبخال ژنتیکی داری، اگه اینطوره بهتره ببینیم در مورد رابطمون باید چه کار کنیم.”
آیا لازم است به هر کسی که با او رابطه جنسی دارم بگویم که دارای تبخال هستم، حتی اگر هیچ نشانه و یا اثری از آن وجود نداشته باشد؟

لازم نیست یک تابلوی “من تبخال تناسلی دارم” درست کنید و پشت درب نصب نمایید تا تمام همقطارهایتان متوجه شوند، و یا حتی خانواده! اما شما باید اطلاعات موجود در این زمینه را در اختیار هر شخصی که با او رابطه جنسی برقرار می کنید، قرار دهید. نباید مشکل خود را دست کم بگیرید. این بیماری کاملا جدی است. جامعه پزشکی در حال کار کردن بر روی واکسن آن است، اما تا این لحظه چیزی به بازار عرضه نشده. شاید بعد ها درمان های بهتری ارائه شود، اما در حال حاضر باید مسئولیت آنرا به عهده گرفته و با هر کسی که رابطه جنسی دارید در مورد مشکل خود صحبت کنید.

آیا راه حلی برای بیماران به منظور حفظ نگرش و رفتار مثبت در خودشان دارید؟
سعی کنید هیچ گاه نا امید نشوید؛ نباید به خودتان بگویید که زندگی جنسی تان به پایان رسیده و یا نمی توانید صاحب فرزند شوید، این افکار سودمند نیستند. منظور من این نیست که به بیماری خود بی توجهی کرده و به آن اهمیت ندهید، بلکه باید همه چیز را از نظر منطقی تحلیل و بررسی نمایید.

پپتقسیم بندی قرصهای ضد حاملگی
1- پروژسترون(مینی پیل): در ایـن قـرصها تنها هورمون پـروژستـرون وجـود دارد- ویژه خانمهای شیرده و یا مبتلا به فشار خون بالا می باشد. خانمهای شیرده می بایست 6
هفته پس از زایمان شروع بمصرف این قرصها کنند. بـسـته این قرصها 28 عددی می بـاشد. نحوه مصرف آنها روزی یک قــرص سر ساعت معین از روز نخست قاعدگی میباشـد و پـس از اتـمـام بسـتـه مـصرف قرص بسته جدید بدون وقفه آغـاز میــگردد. در صورتی که مصرف قرص کمتر از 3 ساعت از زمان مقرر فراموش گردد بلافاصله پس

از یادآوری آن قرص مصرف و مابقی قرصها نیز طبق روال مصرف میگردد اما هرگاه مصرف قرص بیش از 3 ساعت به تاخیر افتاد بلافاصله پس از یادآوری قرص فراموش شده مصرف گردیده و تا یک هفته میباید از یک روش ضد بارداری دیگر استفاده نمود. اثر این قرصها از قرصهای ترکیبی پایین تر میباشد.
2- ترکیبی: این قرصها ترکیبی از دو هورمون استروژن و پروژسترون میباشد. این قرصها خود به سه دسته تقسیم بندی میگردند:
* منو فازیک(تک مرحله ای): میزان هورمونهای استروژن و پروژسترون در تمام قرصها یکسان میباشد.ق رصهای LD وHD در این گروه قرار دارند.
* دی فازیک(دو مرحله ای): میزان هورمونهای استروژن و پروژسترون در دو مرحله تغییر میکند.

* تری فازیک(سه مرحله ای): میزان هورمونهای استروژن و پروژسترون در سه مرحله به تدریج افزایش می یابد.
بسته بندی قرصهای ترکیبی نیز دو گونه میباشد:
1- بسته های 21 عددی: این بسته ها حاوی 21 عدد قرص موثر میباشد.
2- بسته های 28 عددی: این بسته ها حاوی 28 عدد قرص بوده که 21 عدد آن موثر بوده و 7 عدد آن را قرصهای خنثی تشکیل میدهند. 7 قرص آخر تنها برای کمک به حافظه مصرف کننده میباشد.
نحوه مصرف قرصهای LD و HD

قرصهای LD کرم رنگ بوده و دوز پایین دارند.
قرصهای HD سفید رنگ بوده و دوز بالا دارند.
نحوه مصرف: از روز 5 قاعدگی مصرف قرصها آغاز میگردد (خواه خونریزی قطع و یا ادامه داشته باشد). 21 روز قرصها سر ساعت معین مصرف گردیده و پس از اتمام بسته یک هفته (7 روز) مصرف قرص قطع گردیده و از روز هشتم مصرف بسته جدید قرص آغاز میگردد. (خواه خونریزی قطع و یا ادامه داشته باشد)
در صورت فراموشی مصرف قرص:

1- هرگاه مصرف یک قرص فراموش گردد: به محض یادآوری قرص را مصرف کرده و قرصهای بعدی را نیز در زمان مقرر مصرف کنید.
2- هرگاه مصرف دو قرص متوالی فراموش گردد: به محض یادآوری 2 قرص را همزمان مصرف کرده و 2 قرص دیگر را همزمان روز بعد مصرف کنید.مابقی قرصها را در زمان مقرر مصرف کنید.تا یک هفته نیز از یک روش دیگر پیشگیری از بارداری استفاده کنید.
3- هرگاه مصرف 3 قرص متوالی فراموش گردد: در این صورت مابقی بسته قرص را بدور انداخته و همان روز مصرف قرصهای بسته جدیدی را آغاز کنید. تا یک هفته نیز از یک روش دیگر پیشگیری از بارداری استفاده کنید.

* معمولا پس از دو هفته از مصرف قرصهای LD وHD دیگر حاملگی صورت نخواهد گرفت اما بهتر است ماه نخست مصرف اینگونه قرصها از یک روش دیگر پیشگیری از بارداری استفاده کنید.
نحوه مصرف قرصهای سه مرحله ای

* بسته این قرصها از 6 قرص نارنجی رنگ،5 قرص زرد رنگ و 10 قرص سفید رنگ تشکیل شده است.
نحوه مصرف: از روز نخست قاعدگی مصرف قرصها آغاز میگردد و هر روز سر ساعت معین قرصها مصرف گردیده پس از اتمام بسته یک هفته مصرف قرص قطع گردیده و از روز هشتم مصرف قرصهای بسته جدید آغاز میگردد.
در صورت فراموشی مصرف قرص:

1-هرگاه کمتر از 12 ساعت از زمان مقرر مصرف قرص گذشته باشد: قرص فراموش شده را مصرف کرده و بقیه قرصها را در زمان مقرر بخورید.
2- هرگاه بیشتر از 12 ساعت از زمان مقرر مصرف قرص گذشته باشد: قرص فراموش شده را نخورده و مابقی قرصها را در زمان مقرر بخورید. تا تمام شدن بسته نیز از یک روش دیگر جلوگیری از حاملگی استفاده گردد.
* هرگاه برای بار نخست از این قرصها استفاده میکنید در ماه اول از یک روش دیگر جلوگیری استفاده کنید.
نکات مهم:

1-برای کاهش حالت تهوع ناشی از مصرف اینگونه قرصها بهتر است آنها را پس از غذا مصرف کنید.
2-مصرف قرصها باید هر روز در یک ساعت معین انجام گیرد.
3-هر گاه قرصها را بطور مرتب مصرف گردید و یک دوره قاعدگی برای شما اتفاق نیفتاد نگران نباشید اما اگر دو بار پیاپی قاعده نشدید به پزشک مراجعه کنید.
4-در مواردی اثر قرصهای خوراکی جلوگیری از بارداری کاهش یافته و باید از یک روش مکمل دیگر جلوگیری از بارداری استفاده گردد این موارد شامل:
* تداخل دارویی: مصرف آنتی بیوتیکها (مانند آمپی سیلین، پنسیلین، تترا سایکلین)،ق رصهای آرامبخش (مانند دیازپام)، قرصهای ضد سل، قرصهای ضد تشنج، قرصهای ضد انعقاد خون اثربخشی قرصهای ضد بارداری را کاهش میدهند.

* اسهال و استفراغ شدید نیز اثر بخشی قرصها را کاهش میدهد و باید از روش دیگر جلوگیری از بارداری استفاده گردد.
5- آزمایش نمونه از دهانه رحم (پاپ اسمیر) در آغاز مصرف قرصهای ضد بارداری و هر ساله برای خانمها ضروری میباشد.
6-قدرت بارداری معمولا پس از 3 ماه از قطع قرصهای ضد بارداری باز میگردد. (این زمان در افراد مختلف از یک ماه تا 6 ماه متغیر میباشد)
روش اورژانس جلوگیری از بارداری

هرگاه احتمال حاملگی ناخواسته در شما وجود دارد شما میتوانید تنها ظرف 72 ساعت از حاملگی جلوگیری کنید:
1- روش نخست: 4 عدد قرص LD همزمان و سپس 12 ساعت بعد 4 قرص دیگر مصرف گردد.
2- روش دوم: 2 قرص HD همزمان و سپس 12 ساعت بعد 2 قرص دیگر مصرف گردد.
*بخاطر داشته باشید از این روش بیش از یک بار در هر سیکل قاعدگی نباید استفاده گردد.
* همچنین مصرف اورژانسی اینگونه قرصها تعادل هورمونها را بشدت برهم زده و حالت تهوع شدیدی در فرد پدید می آورد.
تعریف قاعدگی

بـه ریـزش غشـاء داخلـی رحـم (آنـدومتـر) توام با خونریزی
اطلاق میگردد.
* قاعدگی تقریبا هرماه باستثناء دوران بارداری و یائسگی
به وقوع میپیوندد.
* چرخه قاعدگی میان 21 تا 40 روز متغییر میباشد.

* تنها 10 % زنان دارای چرخه قاعدگی (دقیقا) 28 روز میباشند.
* سیکل قاعدگی توسط هورمونهای L.H وF.S.H که از غده هیپوفیز ترشح میگردند و هورمونهای استروژن و پروژسترون که از تخمدانها ترشح میگردند کنترل میشود.
مراحل قاعدگی به قرار زیر میباشد:
1-چرخه قاعدگی از روز نخست خونریزی آغاز میگردد.

2-با کاهش سطح هورمونهای استروژن و پروژسترون غشاء داخلی رحم در هم شکسته و همراه با جریان خون دفع میگردد.
3-با افزایش ترشح F.S.H رشد یک تخمک در یک فولیکول تخمدانی تحریک میگردد. این فولیکول تکامل یافته تولید استروژن میکند.
4-با افزایش هورمون L.H به همراه هورمون F.S.H سبب تخمک گذاری میگردند. در این مرحله سطح هورمون استروژن در جریان خون افزایش اما سطح پروژسترون کاهش می یابد. پس از تخمک گذاری اول (تخمک) از لوله فالوپ به سمت رحم حرکت میکند.

5-با کاهش هورمونهای L.H وF.S.H فولیکول پاره شده (پس از رها سازی تخمک) تبدیل به جسم زرد میگردد. این جسم زرد تولید پروژسترون میکند.
6-در این مرحله هورمون استروژن افزایش یافته و همراه با پروژسترون سبب ضخیم گشتن غشاء رحم میگردند.
7- هرگاه تخمک بارور نگردد جسم زرد از میان میرود و دیگر پروژسترون تولید نمیکند. بنابراین سطح هورمونهای استرژن و پروژسترون در خون کاهش یافته و غشاء داخلی رحم میریزد.

8-آغاز چرخه بعدی.
چند نکته:
* دوره خونریزی 3 تا 7 روز به طول می انجامد.
*روز نخست خونریزی، روز نخست چرخه قاعدگی محسوب میگردد.
تعریف تخمک گذاری
به رها شدن یک تخمک بالغ از یک فولیکول تخمدانی اطلاق میگردد.
علایم فیزیکی تخمک گذاری

1- احساس درد و ناراحتی خفیف در ناحیه تحتانی شکم
2- افزایش اندک دمای بدن
3- افزایش ترشح موکوس در مهبل
4- افزایش میل جنسی
5- حساس گشتن سینه ها
عوامل موثر بر زمان تخمک گذاری
1- استرس
2- بیماری
3- تغییر و تحولات ناگهانی در سبک زندگی
* معمولا روز تخمک گذاری 16-12 روز (متوسط 14 روز) پیش از آغاز قاعدگی بعدی میباشد.
* هنگامی که یک تخمک رها میگردد 12 تا 24 ساعت فرصت دارد تا توسط اسپرم بارور گردد.
*برای جلوگیری از بارداری میایست حداقل 5-4 روز قبل و 48-24 ساعت پس از تخمک گذاری از برقراری رابطه جنسی خودداری کرد. این به این خاطر است که اسپرم قادر است 5-4 روز درون بدن زن زنده بماند.

* برای اطمینان بیشتر میبایست از 6 روز قبل از تخمک گذاری و 3 روز پس از آن از برقراری رابطه جنسی خودداری کرد.
روشهای طبیعی جلوگیری از بارداری با تهیه نمودار
1- اندازه گیری درجه حرارت بدن: با اندازه گیری روزانه دمای بدن میتوان روز تخمک گذاری را تعیین کرد. در روز تخمک گذاری دمای بدن 04 تا 08 فارنهایت افزایش می یابد. این به علت افزایش سطح پروژسترون خون میباشد.
2- روش غشاء سرویکال: در چرخه قاعدگی میزان ترشح موکوس مهبل کاهش می یابد. اما در زمان تخمک گذاری ترشح موکوس مهبل افزایش یافته و شفاف، لغزنده و چسبناک میگردد.

3- روش تقویمی:با ثبت دقیق روز نخست قاعدگی و پیش بینی روز تخمک گذاری و پرهیز از نزدیکی جنسی در روزهای پر خطر.
افراد زیر نباید از این روش ضد آبستنی استفاده کنند:
1- افرادی که قاعدگی نامنظم دارند.
2-افرادی که مبتلا به بیماری های منتقله جنسی میباشند.
3- افرادی که قادربه ثبت دقیق تاریخ وقایع چرخه قاعدگی خود نمیباشند.
4-افرادی که بیش از یک شریک جنسی دارند.